martes, 20 de enero de 2009

Héroes de aquí y de allá.


En este apartado de mi blog, de aparición mensual, irán desfilando referentes para mi a nivel deportivo. En algunas ocasiones, serán conocidos por todos a nivel mundial o "local". En otros, serán personas anónimas para muchos de vosotros o, al menos, poco conocidos. Serán de aquí y de allá pues procuraré presentaros un "crack" con quien me una una buena amistad o algún ser extraordinario de los que abundan por este "mundo-mundial" y que no tengo el placer de conocer (aún).

Hechas las presentaciones, empezaré con el siguiente héroe: Ed Whitlock.


ED WHITLOCK:

Año 2007, maratón de Rotterdam. Afrontaba mi 3a lucha personal contra los 42,1995 kms. Línia de salida, giro la cabeza y veo un señor que a primera vista es ya mayor. Lo observo bien: cabellos grises, alto, delgado y piernas finísimas... Le digo: "good luck" (me corresponde el saludo con un inglés mucho mejor que el mío) y paso un buen rato pensando cuántos años debe tener.

3h05m después me encuentro en la línia de llegada de una de las maratones más duras que se hayan disputado nunca: 5500 abandonos (de 10500), más de 50 hospitalizados... (ya lo explicaré en otro post). Esperaba la llegada de compañeros cuando veo al hombre de cabello gris que cruzaba la meta. "Madre mía" me exclamo, qué crack!.

Unos meses después, recibo la revista de la maratón de Rotterdam i dan nombre y apellido a es "monstruo" atlético: Ed Whitlock, canadiense de 76 años que había dejado el crono por tierras holandesas en 3h04m54s.

Quedé estupefacto. Empiezo a buscar información y encuentro lo siguiente:

año edad marca
1979 48 2:31:23 (MMP)
2000 69 2:52:47
2003 73 2:54:48
2004 74 2:58:40
2006 76 3:04:54

Si fascinante son sus marcas, aún más lo es su forma de ser:
“The one thing I’m good at is running,” says Whitlock. I don’t think I’ll stop until something stops me.”
“One of the problems at these races though, is that I meet lots of people who come up to me, and I can’t keep them all straight,” he adds, laughing. “It’s embarrassing that so many people come up to me, and six months later, or even a week later, or a day later, I don’t remember them. It’s terrible.”
He has no shoe contract, saying he would rather “maintain my independence"

Una curosidad: la maratón de Rotterdam se disputó el dia del cumpleaños de mi madre y Ed whitlock vino al mundo un 6 de marzo, como mi hermano... qué casualitad de fechas.
Más información:

Tergat, Radcliffe, Gebre, Baldini ... son historia viva de la marató. Ed Whitlock, también.

3 comentarios:

  1. així m'agrada, ja era hora que actualitzessis, que amb el temps que tens....VIVIDOR!!

    ResponderEliminar
  2. Quin crack!!!
    Ara estic mes motivat!!
    Tinc temps de sobras per fer Sub8h al Ironman jejejejejeje

    ResponderEliminar
  3. Robert, que ara ja vaig en serio ;-)

    Àlex, d´aquí als 75 anys conseguirás mooooltes coses increïbles.
    una abraçada

    jordi

    ResponderEliminar